Een dag in het center door Amoun Sleem (directeur). Nieuwsbrieven van Jannie Slik. Ervaringen van bezoekers.

Een dag in het center door Amoun Sleem (directeur)

It is a pleasure to come to the Domari Center every morning. While entering the gate of the Center I see the sunlight shining down on the house and I can smell the beautiful flowers we placed around the entrance. Every morning it makes me happy to see the warm and welcoming atmosphere of our house and I am sure that every friend of the Domari Center that has once visited us will understand what I mean.

When I enter the Center I like to gather with the rest of the Domari Team to talk about the upcoming day as well as our wellbeing. This ritual is important to me to keep up a good spirit within the Center and to make time to connect on a personal level, with the people helping me every day.

Usually I like to check my mails afterwards and finish up the office work I need to get done. At this time of the day it is usually still a bit more quiet, because visitors and our Domari Children are coming to the Center a bit later. But our Domari Women are present in the Center during that time of the day to join our Women’s Courses, for example the Sewing our Illiteracy Course.

Shopping groceries and picking up the last things needed for preparing lunch that day is something I like to do at the middle of the day. Cooking lunch in our Center is something I really enjoy, because I am doing it with our volunteer and also the women from our community. I like to cook fresh and delicious things like Mojaddera or Maglube as a main dish, lots of salads, fresh vegetables, hummus of course and many other things. The portion size depends on how many people are attending the Center, if we are going to have a lot of friends visiting us or not. Having lunch everyday with our children, the women of the community, our volunteers, visitors, who ever is visiting the Center that day, is a nice ritual we like to keep up to get together and slow down our busy days for a while.

During lunchtime the Children are coming to the Center for their Tutoring Course, where our teacher is helping them with their homework and to prepare them for school exams and other things. They don’t just only come to the Center to learn, but of course also to laugh, play and enjoy a good lunch with us.

We have lots of international visitors, but a large number comes from the Netherlands. Just like Marten, who helped us in the Center for almost two weeks this month. We really appreciate help from people like Marten and are happy about every person that is interested in our work.

Meetings with our partners usually take placein the afternoon. This is the time of the day when the Center is the most alive: Our Children are playing in the Children’s Room, our Women are helping to facilitate the Center and I am taking care of visitors or I am part of a meeting.

When the evening is coming up the Center gets emptier and I am finishing the last tasks. Before doing the final clean up, I like to sit down for a bit (of course with coffe or tea) and reward the Day. Every day I realize how important our Center is and how grateful I am to be able to keep it up, but that, for a big part, is only possible because of the support of our friends.

 

Op onze site houden we u graag op de hoogte van de ervaringen van onze vrijwilligster Jannie Slik e.a.  (Jannie werkt via de NEM in het Domaricentrum).

Nieuwsbrief  December 2018.                                                                                                   Hoewel we Kerst 2018 al gevierd hebben, kan het lijken alsof dan een Kerstgroet er niet meer of veel minder toe doet. Echter woorden van Amoun hartje de zomer.   “ Het is belangrijk altijd Kerst en Pasen te vieren. Het is niet alleen nodig dat we dit doen / beleven op de datums die we er officieel voor hebben. We moeten het vieren in ons hart”. Betekend; dat een Kerstgroet nooit te laat is.

Onderstaande een Kerstgroet vannuit Jerusalem, ontvangen 24 december 2018 van Jannie Slik, vrijwilliger in het Domari Centrum te Jerusalem.                                                                                                                                   Lieve Vrienden van  “Vrienden van Domari”  in Nederland.

Het is alweer even geleden dat u via mij iets gehoord hebt vanuit het Domari Centrum te Jerusalem.  Dat moet ik voor het einde van het jaar goedmaken vind ik.                                                                           Als ik deze brief schrijf hebben we net de Kerstfeestviering in het Domari Centrum mogen vieren. Wat was het geweldig om met de kinderen en met de ouders bij elkaar te komen. Daar is al heel lang naar toe gekeken.  En wat mochten we genieten met elkaar. Eerst de gewone taken gedaan.  Zoals de bloemen en de tuin verzorgen. Amoun haar administratieve taken afhandelen. Er was een groep van vrouwen druk doende in de keuken om weer een heerlijke maaltijd op tafel te toveren. Ik zeg het zomaar even, maar er is elke dag genoeg.  En dat is op zich al een wonder…………..omdat het soms financieel erg moeilijk is.  Maar Amoun hoor ik er nooit over piepen.  Wat een geloofsvertrouwen heeft deze vrouw. En natuurlijk hebben sommige vrouwen koekjes gemaakt en taarten voor de  Kerstviering.  Zo zaten we dus met z’n allen na een heerlijke maaltijd bij elkaar. Er waren ook gasten in ons midden. Eén van de gasten mocht van Amoun het Kerstevangelie delen met ons. Wat was dat mooi. Iedereen luisterde vol aandacht en daarna gingen we koffie, thee en fris  drinken en natuurlijk van alles lekker snoepen.  We kunnen terug kijken op een Gezegend Kerstfeest.                                         Ik hoop als u deze brief leest dat u ook Gezegende Kerstdagen  mag / mocht hebben.  Dat u de vreugde van het Grote Wonder in Bethlehem zult ervaren in uw leven.  Wilt u denken aan al die mensen die het erg moeilijk hebben?  Ik denk aan de arme gezinnen in Gaza.  Graag wil Amoun hen binnenkort een bezoek brengen. De koude tijd is inmiddels in Israel aangebroken.  Amoun zou zo heel graag warme kleding willen brengen voor jong en oud. Ze zou ook zo graag warme dekens willen uitdelen aan de mensen die in de Oude stad wonen en in de buiten gebieden van Jeruzalem, die niet zulke lekkere verwarmde huizen hebben als u in Nederland. Denk aan hen wanneer u gezellig bij elkaar bent. Bidt voor hen. Bidden helpt. Dat mogen we keer op keer meemaken.              id voor bescherming voor Amoun. Zij is veel onderweg.    

Voor wijsheid in moeilijke beslissingen.                                                                                                           

 Bid dat Amoun’s dromen mogen uitkomen. 

Bid voor de kinderen die in het Domari Centrum komen.  Dat zij iets van het mooie Kerstverhaal  mogen begrijpen.   

Voor bescherming van de kinderen dat de juiste mensen mogen ontmoetten. 

Namens Amoun wil ik u bedanken voor altijd maar weer uw trouwe steun.

En namens haar en een ieder werkzaam in het Domari Center wil ik u allen vanuit Jeruzalem een                                                                       GEZEGEND en VOORSPOEDIG 2019 toewensen.               

Tot slot mijn wens voor u:   Psalm  91 vers 10.     

De Allerhooste hebt gij tot uw schutse gesteld; 

Geen onheil zal u treffen, geen plaag zal uw tent naderen;                                                                       

Want Hij zal aangaande u Zijn engelen gebieden,                                                                                       

Dat zij u behoeden  op al uw wegen;         

Op de handen zullen zij u dragen,                   

Opdat gij uw voet niet aan een steen stoot.   

In liefde verbonden,  Jannie Slik vanuit Jerusalem.

Ervaringen van bezoeker(s):

Bezoek aan het Domari Center begin november 2018.                                                                                         Tijdens 12 dagen vakantie in Jeruzalem natuurlijk als eerste naar het Center. Als altijd een Warm Welkom door Amoun en degene die verder aanwezig waren. Iedere keer zijn er weer dingen vernieuwd op een heel simpele manier, maar ze geven net meer vrolijkheid. Bv stoelen bekleed op eenvoudige wijze, maar met vrolijke kleuren door Jannie Slik, (vrijwilligster die er werkt via de NEM). 3 jaar geleden is zij er ook een jaar geweest en terug in Nederland liet het haar niet los om opnieuw te gaan. Met als intentie er nu langer dan een jaar te blijven.  Inmiddels heeft zij het visum ook weer voor volgend jaar gekregen.                                       

  Onderwijs kinderen: Er zijn nu 2 computers aanwezig. Want de eisen van school zijn m.i. behoorlijk zwaar. Betekend dat de kinderen ook met de computer moeten kunnen omgaan. Hetgeen betekend  andere indeling van de ruimte. Want voor computer is het dan ook weer nodig een bureau en een goede stoel. Het ene hangt , net als bij ons, aan het andere vast.  Dankzij giften vanuit Nederland kon dit aangeschaft worden. Eenvoudig maar goed meubilair. De tijden waarop de kinderen les krijgen zijn vaak wisselend. Het hangt samen met de lessen welke ze op school krijgen. Bijzonder is het om te vermelden dat een van de meisjes welke destijds via bijlessen in het Center de lagere school heeft gehaald,  daarna vervolg opleiding  (High school) met succes heeft afgerond en………….nu naar de Universiteit gaat rechten te studeren. Ze wil advocaat worden.  Er is iemand gevonden die voor deze kosten de sponsor wil zijn.  Amoun voelt zich heel dankbaar dat er een eerste student vanuit de Domari nu verder kan studeren.  Je ziet dat er na zoveel jaren werk dwars door alle moeilijkheden heen toch kleine lichtjes verder gaan en hopelijk zich steeds verder uit gaan breiden.  Na ruim een paar jaar moeite te hebben gedaan contact te leggen met iemand van de Municipality Jeruzalem (gemeente bestuur) is het gelukt dat Amoun een gesprek heeft gehad met een ambtenaar. Deze persoon was ervan overtuigd dat de gemeente al erg veel deed voor de Domari, hoewel hij het Center en Amoun niet kende en er ook nooit over gehoord had. In een gesprek met Amoun kwam hij dan ook al snel tot de ontdekking dat er nog nooit iets gedaan was. Bijzonder was wel dat hij direct tijd vrij maakte voor een gesprek met Amoun. Inmiddels heeft deze persoon het Domari Center ook bezocht. Maar…………… dat zegt dan ook niet meer dan dat.  Hoe zich dit verder zal ontwikkelen  is waarschijnlijk een zeer lange geschiedenis. Echter je weet maar nooit wat het over enkele jaren oplevert. De problemen welke Amoun continu te verwerken heeft, daar zijn geen woorden voor. Evenmin voor haar vertrouwen in de Heere als degene die haar nooit in de steek zal laten. Ik voel me iedere keer weer beschaamd. In feite is het een voorrecht voor ons dat wij een klein schakeltje in dit geheel mogen zijn. En met ons, dat is nog belangrijker, zij die onze kleine Stichting  “Vrienden voor Domari” steunen met gebed en financiële middelen.  

Nieuwsbrief juli 2016 van Jannie Slik.

Als ik deze nieuwsbrief schrijf, voel ik de frisse wind van de ventilator die momenteel overuren draait. Het is tropisch warm in Jeruzalem deze laatste weken en middenin augustus zal het nog wat warmer worden. Dat valt voor een heleboel mensen niet mee! Vooral de ouderen en de zieke mensen in Israel hebben er erg veel last van. En ook de Bedoeinnen die in tenten rondom Jeruzalem wonen en de mensen in de woestijn. Al die mensen die de luxe van een airco niet kennen, omdat dat veel te duur voor hen is, hebben het niet gemakkelijk. En wat dacht u van water? Dat is de eerste levensbehoefte. Ik hoop dat er voldoende zal zijn, zodat iedereen die dorst heeft voldoende te drinken heeft..                                                                                                                                                   Het leven in en rondom het Domaricentrum is elke dag anders, zoals u inmiddels wel weet! De ene keer heb je een rustige dag en dan kun je eindelijk eens klussen doen die zijn blijven liggen. Zo heb ik de afgelopen week van alle producten die verkocht worden leuke prijskaartjes gemaakt. Amoun heeft mooie, professionele kaartjes laten maken. Als je nu een product koopt, kun je tegelijk zien wat het kost en je hebt een leuk kaartje met het adres en een verwijzing naar de website.                                                                           Over de website gesproken: er wordt nog driftig gezocht naar iemand die Amoun kan helpen bij het vernieuwen of aanpassen van de site. Of die goede brieven kan schrijven voor nieuwe sponsoren, en dan natuurlijk in het Engels ... Er is ook een prachtige nieuwe informatiefolder gemaakt ... erg mooi!.                                                                                     Inmiddels heb ik ook geleerd een echte Domariketting te maken. leuk hoor. Vooral jonge mensen vinden deze kettingen erg leuk. Zo ontdekte ik bij mezelf dat ik meer kan dan ik dacht.                                                                                                                                             Vorige week (eind juli) ben ik.op de diploma-uitreiking geweest van de dames die in het Domaricentrum de cursus 'Management voor starters'en de cursus "Hoe repareer ik electrische apparaten?' hebben gedaan. De dames waren supertrots op hun welverdiende diploma's. Er werden veel foto's gemaakt en er waren natuurlijk felicitaties en over en weer dikke knuffels. Heerlijk om te zien! Ongelooflijk hoe je mag ervaren dat je in zo'n korte tijd een hechte band hebt met elkaar .Dat is echt een wonder!

Amoun was op de dag van de diploma-uitreiking naar een belangrijke vergadering voor sponsoring voor het Domaricentrum en dat in het plaatsje Ramala. Inmiddels is er een andere Nederlandse mevrouw aan het werk om met Amoun dingen goed op orde te krijgen. Zij was met Amoun mee naar Ramala. Er zijn best veel ontwikkelingen op dit moment. Veel nieuwe wegen worden ingeslagen, maar dat kost veel tijd en nadenkwerk om alles goed op papier te krijgen. Gelukkig is er nog een Nederlandse mevrouw die Amoun heel erg support en aanmoedigt om nieuwe wegen te bewandelen. Zij werkt voor Stichting Kinderpostzegels en heeft de nodige ervaring en kennis om dingen goed op papier te zetten! U begrijpt dat het allemaal erg hectisch is. Voor Amoun is het soms teveel. Het runnen van dit mooie werk is een hele zware klus! Amoun heeft veel geduld en doorzettingsvermogen nodig om tegen de bureaucratie op te boksen. Veel mensen komen hun afspraken niet na en dat kost haar ook erg veel energie. Haar zorg voor de kinderen op zaterdag gaat gewoon door. De rest van de activiteiten ligt even stil.

Nog een ervaring wil ik met u delen. Vanmiddag, 2 augustus, waren er gasten uit Amerika op bezoek in het centrum. Ze hadden gisteren gebeld en Amoun vond het goed dat ze kwamen. Weer een blijk van die fantastische gastvrijheid. Natuurlijk konden de gasten mee-eten! Samen met Amoun maakten we een heerlijke maaltijd voor hen. Tijdens de gesprekken vroegen de gasten aan Amoun om haar levensverhaal te vertellen. Elke keer raakt dat mensen en raakt het mij. Deze vrouw heeft zoveel meegemaakt. Ze heeft zoveel liefde voor haar volk, heeft zoveel plannen, heeft zoveel geloof in mensen en heeft een groot geloof in haar hemelse Vader Die elke keer weer naar haar omziet. Er is door hen voor ons gebeden en dat deed ons erg goed. Er zijn mooie foto's gemaakt.                                                                                                                          Wilt u ook bidden voor Amoun dat ze elke dag nieuwe kracht mag ervaren om haar werk te doen? 

Wilt u bidden voor Amoun als ze in de auto op pad gaat of haar auto het niet laat afweten? 

Wilt u bidden voor Amoun dat ze binnen haar familie de vrede en liefde mag verspreiden die nodig is?   

Wilt u bidden dat er nieuwe gemotiveerde mensen mogen komen om Amoun te helpen? 

Ik wil iedereen hartelijk bedanken voor alle liefde die ik hier mocht ontvangen en mocht geven! Dank ook voor de mooie ontmoetingen met de kinderen. Bid alstublieft voor hen, voor de vrouwen, de docenten en de gasten van overal uit de wereld. Ik ben dankbaar voor de mooie en leerzame tijd die ik hier mocht hebben. Ik groet u allemaal en bid u toe: Shalom en Salaam ... vanuit een zonnig en warm Jeruzalem! In liefde verbonden.         Jannie Slik.

'Terugblik door Jannie op de maand Mei 2016

In het Domaricentre was het de afgelopen maand een komen en gaan van gasten. We mochten een Fins echtpaar begroeten. Zij komen al jarenlang bij Amoun op bezoek en hebben ook Gipsy-bloed door hun aderen stromen. Er zijn ook lieve vrienden uit Amerika geweest. Dat was bemodigend en erg fijn voor Amoun. Een Finse vriend van Amoun is een aantal dagen wezen klussen en dat was ook erg fijn: een handige man over de vloer! We hebben in deze periode  bezoek gehad van oud-BaanBrekers. Het was leuk ze de gastvrijheid van het  Domarcentre te laten ervaren. Want ... als je gast bent van Amoun wordt er een heerlijke maaltijd gekookt. U begrijpt dat dit alles naast de toch al drukke werkzaamheden van Amoun veel extra tijd kost.

Elke zondag - en donderdagochtend komen er een paar Arabische dames voor de cursus. Ze zijn de laatste cursusochtenden bezig geweest met eenvoudige klussen in en om het huis. Het was heel vermakelijk om te zien dat tien vrouwen allemaal in het toilet stonden om te leren hoe ze een verstopte waterafvoer konden repareren. En hoe je electrische apparatuur kunt repareren. Van alles en nog wat werd van hun huizen meegebracht om te laten maken! Soms met succes, maar soms konden de apparaten niet meer gemaakt worden ....Het is leuk om te vertellen dat de man die de lessen geeft alle aandacht krijgt van de dames. Hij heeft een leuke, respectvolle manier van doen. In de pauzes worden natuurlijk de laatste nieuwtjes uitgewisseld en wordt er heerlijk gesnoept van de meegebrachte lekkernijen.

De kinderen komen door de weeks drie keer naar het Centrum voor extra lessen. Ze vinden het heerlijk om hier te zijn; af en toe hebben ze even tijd om te knutselen. De zaadjes die geplant zijn, komen inmiddels uit. De kinderen houden dat goed in de gaten en roepen mij als er weer een klein bloempje tevoorschijn komt. We hebben ook regelmatig citroenen uit onze eigen boom! De groentes die er werden gezaaid deden het eerst niet zo goed. Maar nu .... wordt de eerste bloemkool zichtbaar!                             We hebben een verkoopochtend gehad bij het Amerikaanse consulaat. Ik had echter alleen een kopie van mijn paspoort bij me ... en het had heel wat voeten in de aarde om binnen te komen. Maar dankzij Amoun is het gelukt .Ze sprong natuurlijk direct voor mij op de barricades: zo lief!                                                                                                                  De kinderen genieten nog steeds geweldig van de muzieklessen. Geweldig om te zien en te horen dat sommigen al een melodietje kunnen spelen.                                               We zijn nog naar Jericho geweest! Amoun mocht daar voor een gezelschap van ongeveer 12 vrouwen een maaltijd verzorgen. Een schoonzus van Amoun en ik gingen met haar mee. Wat een fantastische ontmoeting was het en wat mooi om op deze manier in contact te komen met de Arabische cultuur. Er waren vriendelijke moeders en oma's die het leuk vonden om een praatje met ons te maken. Daarnaast zijn we ook bij een Joodse evrouw geweest die haar verjaardag vierde en die graag wilde dat Amoun kwam en een aantal producten meenam om te verkopen. Tevens hadden wij in het Domaricentre alles voor een buffet voorbereid, want dat wilde mevrouw ook. Leuk om deze dames te ontmoeten! Amoun mocht iets vertellen over haar leven en haar Boek.       Mijn taak is vooral er te zijn voor Amoun. Inmiddels ben ik omgedoopt tot 'moeder van het huis'! Vooral een luisterend oor te bieden aan Amoun is erg mooi! Soms kan ik advies geven of haar helpen anders met situaties om te gaan. Ik merk bij Amoun is dat ze soms moe is van het herhalen van haar verhaal en haar dromen. Soms kan ik dat een beetje overnemen door aan de gasten te vertellen over het leven hier! Heerlijk om zo een hand en een voet voor Amoun te mogen zijn. Het is best zwaar voor haar om deze klus te klaren. Vooral het computerwerk valt tegen. Gelukkig heeft een mevrouw uit Haifa toegezegd Amoun te willen helpen met het computerwerk.

Het is voor mij een wonder van genade dat ik hier mag zijn. Gewoon om liefde uit te delen. Met de kinderen heb ik leuke gesprekken, vooral met de grotere meiden. Heerlijk! In Jeruzalem was het Festval of Light. We zijn een avond met de meiden naar de Oude Stad geweest en natuurlijk hoort daar een ijsje bij!                                                                   Nu is het tijd van Ramadan, een tijd van vasten en van inkeer. Het is goed om af en toe bij je leven stil te staan en na te denken over wat er is en wat nog gaat komen! Persoonlijk heb ik geworsteld met de vraag of ik nog een jaar langer kan blijven bij Amoun. Toch heb ik besloten terug te gaan naar Nederland. Bidt u voor Amoun dat zij een goede vrijwilliger terug mag krijgen? Bidt u ook voor Amoun om wijsheid in de keuzes die ze moet maken? Wilt u ook bidden om fiancien zodat het werk zijn voorgang kan hebben? Bidt voor vrijwilloigers die Amoun kunnen helpen met computeren. Bidt dat we met de kinderen en de moeders een leuk uitstapje kunnen maken. Bidt u alstublieft ook voor Amoun en haar familie. Zij hebben het lang niet altijd gemakkelijk!   Ik wens u een goede, gezegende maand juni toe! In liefde verbonden.                              Jannie Slik.      

.